Δευτέρα, Ιουνίου 23, 2014
in 
Η Ελένη Ράντου, την οποία πρόσφατα είδαμε στο Πρωινό, μίλησε για τη δυνατή σχέση της... με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου μέσα στο χρόνο αλλά και τον ίδιο της τον εαυτό στον Άρη Καβατζίκη και το περιοδικό People.
Παρά
το χιούμορ της, που επιστρατεύεται συνεχώς, και τις γυναικείες
ανασφάλειες, είναι ένα ερωτεύσιμο θηλυκό, όσο κι αν εκείνη παραγνωρίζει
το θαυμασμό των αντρών απέναντί της. «Ως γυναίκα ποτέ δεν ωρίμασα
Ως
κορίτσι, είμαι ώριμη. Με τη γυναικεία μου φύση δεν τα πάω πολύ καλά.
Ούτε με τους έρωτες ξέρω να συμπεριφέρομαι ώριμα, ήμουν άγαρμπη και
άτσαλη. Μάλλον την κρύβω τη θηλυκή μου πλευρά. Από μικρή, για να
επιβιώσω, επιστράτευσα την αντρική μου πλευρά, το μαγκάκι που βρίζει,
που είναι αλητρόνι. Θωρακίστηκα πίσω από αυτό. Και με τον έρωτα ήμουν
άτσαλη, γιατί ένιωθα ένας άντρας στο κορμί μιας γυναίκας. Έχω μια
τρυφερότητα κι ένα ρομαντισμό που τα ντρέπομαι απίστευτα»
«Από την άλλη, ο Βασίλης κέρδισε την εμπιστοσύνη μου. Είναι σημαντικό να ξέρω ότι είναι εκεί στα δύσκολα. Δεν έχω την αγωνία ότι είναι περαστικός από τη ζωή μου. Πάντα με τρόμαζε η τουριστική πλευρά των αντρών, “περνάω από δω, περνάω κι από κει”. Οι άνθρωποι στα δύσκολα έφευγαν. Γενικά δεν είχα πολλή εμπιστοσύνη στους άντρες. Υποσυνείδητα σκεφτόμουν ότι δεν ήθελα να έχω ακουμπήσει πάνω σου, να μου φύγεις και να σωριαστώ. Γιατί, όταν ακουμπάω, ακουμπάω πολύ».
Επέμεινε για να την πείσει ο Βασίλης; «Ναι, επέμεινε. Είχε μεγάλη διάρκεια το φλερτ. Έκανε πολιορκία κι εγώ έκανα ό,τι μπορούσα για να του σπάσω το ηθικό. Έβλεπα, όμως, ότι επέμενε και αυτό με ασφάλιζε. Είμαι πολύ ανασφαλής και δεν θεωρώ δεδομένο ότι κάποιος θα ενδιαφερθεί για μένα. Θεωρώ ότι πρέπει να το κερδίζω κι αυτό, που σημαίνει χαμηλή αυτοεκτίμηση. Είμαι ένας φοβερός ζήτουλας αγάπης. Κάθε βράδυ που βλέπω το θέατρο γεμάτο, κάνω το σταυρό μου και δεν το πιστεύω. Είναι ψυχαναγκαστικός ακόμη και ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζω την αγάπη του κόσμου, σαν να οφείλω κάτι να του επιστρέψω».
«Από την άλλη, ο Βασίλης κέρδισε την εμπιστοσύνη μου. Είναι σημαντικό να ξέρω ότι είναι εκεί στα δύσκολα. Δεν έχω την αγωνία ότι είναι περαστικός από τη ζωή μου. Πάντα με τρόμαζε η τουριστική πλευρά των αντρών, “περνάω από δω, περνάω κι από κει”. Οι άνθρωποι στα δύσκολα έφευγαν. Γενικά δεν είχα πολλή εμπιστοσύνη στους άντρες. Υποσυνείδητα σκεφτόμουν ότι δεν ήθελα να έχω ακουμπήσει πάνω σου, να μου φύγεις και να σωριαστώ. Γιατί, όταν ακουμπάω, ακουμπάω πολύ».
Επέμεινε για να την πείσει ο Βασίλης; «Ναι, επέμεινε. Είχε μεγάλη διάρκεια το φλερτ. Έκανε πολιορκία κι εγώ έκανα ό,τι μπορούσα για να του σπάσω το ηθικό. Έβλεπα, όμως, ότι επέμενε και αυτό με ασφάλιζε. Είμαι πολύ ανασφαλής και δεν θεωρώ δεδομένο ότι κάποιος θα ενδιαφερθεί για μένα. Θεωρώ ότι πρέπει να το κερδίζω κι αυτό, που σημαίνει χαμηλή αυτοεκτίμηση. Είμαι ένας φοβερός ζήτουλας αγάπης. Κάθε βράδυ που βλέπω το θέατρο γεμάτο, κάνω το σταυρό μου και δεν το πιστεύω. Είναι ψυχαναγκαστικός ακόμη και ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζω την αγάπη του κόσμου, σαν να οφείλω κάτι να του επιστρέψω».
http://www.tsekouratoi.gr/2014/06/blog-post_3436.html
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου